გუშინ მერი დამესიზმრა ,ჯვრის დაწერა სურდა მაგრამ უცებ ყველაფერი იქცევა აბსურდად ღამე იყო ჯვარს იწერდა უყურებდა მთვარეს და ჯვრის წერაც თითქოს რაღაც ვეღარ დაამტავრეს
თანაც მთვარე იყო თითქოს უსასრულოდ დიდი მერის სულ არ უხაროდა როცა დავაკვირდი უბედური ჩანდა მერი,თეთრი ქონდა სახე აი ასეთი სიზმარი მე გუშინღამ ვნახე
ერთხელ როცა მთვარის შუქზე თხოვდებოდა მერი მისთვის უკვე ცხოვრება არ იყო მშვენიერი სახეზე მას გადაჰკვროდა მწუხარე იერი და მაგის ქმარიც არ იყო მაშინ ბედნიერი აი ასე უცნაური იყო ეს ჯვრისწერა რაც შემდგომში ეს მელექსემ ლექსად დაგვიწერა
ღამე იყო და სიჩუმეს ხმა არღვევდა ქარის ქარი ქმნიდა მელოდიას და ხმაური კარის ამ საოცარ მელოდიას უმატებდა ბგერას მგონი ვიღაც სხვაც უსმენდა ქარის ამ სიმღერას
მთვარის შუქზე თითქოს ქარი ფოთლებს აცეკვებდა და ნაღვლიან მოგონებებს თითქოს ღამე კვებდა მართლაც მთვარე იყო თითქოს საოცარი რამე ადრეც ვნახე გამახსენდა , მე ასეთი ღამე
მერი როცა ჯვარს იწერდა მგონი სულ არ სურდა ალბათ მას ცუდი სიზმარი ცხადში აუსრულდა ალბათ გათხოვება სურდა და ის არ უყვარდა გვიან მიხვდა რომ ნაცარში კოვზი ჩაუვარდა
მაგრამ უკვე იყო გვიან სახე ქონდა თეთრი და ამ სცენას ესწრებოდა იქ მელექსე ერთი და მელექსემ ყველაფერი ეს ლექსად აღწერა ეს ასეა ზოგი ლექსიც არის ბედისწერა
ფიქრი აირია გრძნობებს ებრძვის ისევ თურმე აირია რომ გეგონა იყო სივრცე ასეთნაირია შენ რომ სდიე ბევრი თეთრი გაერია მაგრამ არ არის ბებერი სადღაც ჰაერია სადღაც სუნთქვა არის ძნელი ნეტავ როგორია თვითონ საფუძველი
